5 beste horrorshows zoals The Haunting Of Hill House

Fans van Mike Flanagan Het spook van Hill House weet precies hoe hoog de lat werd gelegd toen deze in 2018 op Netflix verscheen. Streaming-horror had zijn draai al gevonden, maar Hill House voelde meteen als het toppunt: emotioneel verwoestend, technisch gedurfd en gelaagd met thema's die kijkers jaren later nog steeds achtervolgen. Voor velen werd het de maatstaf waartegen alle horror op klein scherm werd gemeten.

Toch terwijl Heuvel huis blijft een torenhoge prestatie, het is niet de enige serie die dezelfde jeuk kan wegnemen. Meerdere TV-programma's zoals Het spook van Hill House weerspiegelen het emotionele gewicht, de sluipende angst en de geduldige, karaktergedreven verhalen. Sommigen weerspiegelen de focus op trauma, anderen delen het langzame onbehagen, maar ze verdienen allemaal een plaats ernaast als horror-tv van het hoogste niveau.

Kanaal nul (2016-2018)

Een mix van surrealistische angst voor trauma en sfeervolle verhalen die de emotionele intensiteit van Hill House weerspiegelen

Tijdens de vier seizoenen durende run van Syfy's Kanaal nul bewezen anthologie-horror kan zowel intiem als onverbiddelijk zenuwslopend zijn. Terwijl elk seizoen van Kanaal nul past een andere creepypasta aan waarvan de serie een gegronde emotionele kern behoudt waar fans van houden Het spook van Hill House zal het onmiddellijk herkennen. De beelden zijn gedurfd, het tempo is doelbewust en het gevoel van isolatie is voortdurend op de best mogelijke manier verstikkend.

Seizoen 2 Eindeloos huis is vooral essentieel voor iedereen die dat najaagt Heuvel huis gevoel. Hoofdpersoon Margot Sleator (Amy Forsyth) wordt achtervolgd door een trauma dat weigert iets begraven te blijven Heuvel huis fans zullen het ongelooflijk bekend voorkomen. Het seizoen verandert verdriet in een letterlijke roofzuchtige kracht die de strijd van de familie Crain op een frisse, fantasierijke manier weerspiegelt.

Breder Kanaal nul aandelen Heuvel huis ’s tonale DNA. Het is prachtig, maar verontrustend, emotioneel maar onsentimenteel en altijd meer geïnteresseerd in stemming en psychologie dan in angstaanvallen (hoewel Kanaal nul heeft aan angstaanjagende momenten geen gebrek ). Degenen die genoten van de manier waarop Mike Flanagan geesten gebruikte als uiting van interne wonden, zullen hier een soortgelijke benadering aantreffen, zij het gefilterd door anthologieverhalen.

Zelfs buiten seizoen 2 is elke aflevering van Kanaal nul omarmt een langzame droomachtige angst die prachtig werkt voor fans die de voorkeur geven aan horror die blijft hangen. Het is een van de meest consistent sterke horrorshows van het afgelopen decennium en voor Hill House-fans is het ongeveer zo dicht bij een gegarandeerde hit als tv kan komen.

De terreur (2018-heden)

Sombere sfeer en sluipende psychologische horror vangen dezelfde stille angst op die Hill House onvergetelijk maakte

Seizoen 1 van AMC De terreur is een masterclass in langzaam verstikkende wanhoop. Aan boord gezet de gedoemde Franklin-expeditie De serie combineert historisch drama met bovennatuurlijke dreiging, maar de echte gruwel schuilt in de manier waarop isolatie de personages bederft. Fans van Het spook van Hill House zal onmiddellijk de nadruk op intern verval en menselijke kwetsbaarheid waarderen.

De ensemblecast van De terreur onder leiding van Jared Harris als Captain Cozier in seizoen 1 geeft de show zijn emotionele kracht. De mannen aan boord van de schepen worden misschien achtervolgd door een onmogelijk wezen, maar de echte angst schuilt in hun ontrafelende geesten. Zoals in Heuvel huis de achtervolgingen voelen even psychologisch als letterlijk aan, waarbij trauma, schuldgevoel en angst fungeren als onzichtbare antagonisten.

Visueel De terreur zet zich in voor hetzelfde soort meeslepende stemmingsopbouw als dat Mike Flanagan gebruikt het zo effectief . Lange stukken stille angst, onderbroken door verrassende uitbarstingen van horror, creëren een sfeer die volkomen onontkoombaar aanvoelt. De show beloont geduldige kijkers die net zoveel genieten van wereldopbouw als angst.

Seizoen 2 Schande vertelt een heel ander verhaal, maar is absoluut de moeite waard om te bekijken. Terwijl de setting en de cast de focus op persoonlijke demonen, cultureel trauma en bovennatuurlijke folklore veranderen, wordt de traditie van de show van emotioneel gegronde horror voortgezet. Beide seizoenen bewijzen dat horror en prestige-tv net zo goed hand in hand kunnen gaan Heuvel huis .

Mark Wahlberg-films

Archief 81 (2022)

Griezelig langzaam brandende en gelaagde tijdlijnen weerspiegelen de structuur en sluipende emotionele spanning van Hill House

Een onderschatte Netflix-juweeltje Archief 81 is op maat gemaakt voor fans die hielden van de ingewikkelde structuur van Hill House en de bereidheid om de spanning te laten sudderen. De show volgt archivaris Dan Turner (Mamoudou Athie) die geobsedeerd raakt door het mysterie rond documentairemaakster Melody Pendras (Dina Shihabi) terwijl hij haar beschadigde banden herstelt. De serie verweeft moeiteloos verleden en heden met elkaar en creëert een verhalend ritme Heuvel huis kijkers zullen het onmiddellijk herkennen .

Archief 81 De inzet van slow-burn horror maakt het tot een echt hoogtepunt. In plaats van te vertrouwen op constante angsten, bouwt het een sfeer van toenemend ongemak op, waardoor kleine details zich kunnen ophopen totdat ze overweldigend worden. Fans die de zorgvuldige aanpak op prijs stelden Het spook van Hill House onthulde dat de begraven trauma's van de familie Crain het geweldig zullen vinden hoe deze relatief onder de radar staande Netflix-show zijn mysteries ontrafelt.

De optredens van de Archief 81 het emotionele gewicht van het verhaal verankeren. Dans isolement en verdriet worden net zo centraal in het plot als de occulte samenzwering die hij ontdekt, terwijl Melody’s wanhoop een tragische onderstroom toevoegt die de spanning nog groter maakt. Deze emotionele aarding zorgt ervoor dat de bovennatuurlijke momenten met zoveel kracht kunnen landen.

Zelfs Netflix beëindigde de serie te vroeg Archief 81 levert nog steeds een complete en aangrijpende horrorervaring op. De meerlagige treurige toon en de aanhoudende angst maken het tot een van de meest nabije overeenkomsten met Hill House in de recente geschiedenis. Het is het soort verontrustende serie dat lang na het laatste frame bij de kijkers blijft hangen.

Val van het huis van Usher (2023)

Een flinke dosis Flanagans kenmerkende mix van gotische horror en emotionele verhalen waar fans van Hill House naar hunkeren

Er is geen betere plek voor Heuvel huis fans om daarna te gaan nog een Mike Flanagan-project En De val van het Huis van Usher is zijn meest verfijnde Netflix-samenwerking tot nu toe. Het is een stijlvolle, scherp vormgegeven bewerking van de werken van Edgar Allan Poe, doordrenkt met Flanagans karakteristieke emotionele oprechtheid en ijzige sfeer.

De serie volgt Roderick Usher (Bruce Greenwood) en zijn afbrokkelende familie-imperium, dat meer neigt naar satirische horror dan de eerdere shows van Flanagan. Toch zullen de emotionele verwoesting, de langzaam brandende spanning en de zorgvuldig gelaagde karakterbogen onmiddellijk vertrouwd aanvoelen voor iedereen die ervan houdt Heuvel huis . Flanagan bewijst opnieuw zijn talent voor het maken van horror die het hart net zo hard raakt als de zenuwen.

Naast De val van het Huis van Husher Heuvel huis fans moeten ook andere houden Mike Flanagan Netflix-shows leuk vinden Het spook van Bly Manor En Middernachtmis in gedachten. Hoewel ze allemaal iets aparts bieden, delen ze allemaal het thematische DNA van Hill House. Het Netflix-werk van Flanagan is opmerkelijk consistent, maar Usher voelt als zijn meest ambitieuze en zelfverzekerde project.

Wat echt maakt Huis van Usher essentiële kijkervaring voor Heuvel huis fans is de emotionele precisie. Onder de barokke sterfgevallen en gotische excessen schuilt een verhaal over de gevolgen van erfenissen en de rotting die onder ontkenning voortwoekert. Flanagan blinkt uit in het omzetten van het bovennatuurlijke in een metafoor, en hier doet hij dat met haarscherpe helderheid.

cast van de Super Mario Bros. film

Marianne (2019)

Neemt de escalerende angst van Hill House en versterkt deze tot een van de meest angstaanjagende televisies in jaren

Netflix's Marianne is de zeldzame horrorserie die echt gevaarlijk aanvoelt. Vanaf de openingsmomenten de Franse Netflix-show omarmt een sfeer van escalerende terreur die nooit zijn greep verliest. Fans van Het spook van Hill House die hunkeren naar datzelfde gevoel van het verzamelen van onheil, zullen Marianne nog intenser, bijna brutaal, vinden.

Marianne draait om horrorauteur Emma Larsimon (Victoire Du Bois) wiens fictieve heks in werkelijkheid lijkt te bloeden. In tegenstelling tot veel op bezit of vloek gebaseerde series Marianne handhaaft een meesterlijk evenwicht tussen verhaal en schrik, waarbij schokkende beelden worden gecombineerd met karaktergedreven spanning. De angst bouwt zich gestaag op, in navolging van de langzame benadering van Hill House, maar slaat veel harder toe als de schrik zich aandient.

Een opmerkelijke manier Marianne Het meest effectief is de manier waarop het de atmosfeer bewapent. Elke locatie voelt verkeerd aan, elke schaduw is verdacht en elk personage wordt achtervolgd door iets waarmee ze weigeren de confrontatie aan te gaan. De show begrijpt dat angst het krachtigst is wanneer hij kruipt in plaats van springt, en dit gebeurt meedogenloos.

Terwijl Heuvel huis combineert tragedie met tederheid Marianne streeft naar pure terreur, maar de emotionele kern resoneert nog steeds. Emma’s persoonlijke demonen geven vorm aan de horror op een manier die fans van Flanagans werk diep bekend zullen aanvoelen. Voor kijkers die op zoek zijn naar de meest angstaanjagende opvolger van Het spook van Hill House dit is de definitieve keuze.