Verwacht geen seizoen 2 van de horrorserie van Harlan Coben, ondanks het einde van Cliffhanger

Waarschuwing: er liggen enkele SPOILERS in het verschiet voor Lazarus!De nieuwe serie vol twists van Harlan Coben Lazarus eindigt misschien met een grote cliffhanger, maar het is niet waarschijnlijk dat er een tweede seizoen komt. De serie is mede gemaakt door de auteur en frequente medewerker Danny Brocklehurst, maar niet gebaseerd op een van Coben's romans, en draait om de onrustige forensisch psycholoog Joel 'Laz' Lazarus terwijl hij de geesten begint te zien van verschillende cold case-slachtoffers en van zijn onlangs overleden vader.

Onder leiding van Oscar-genomineerde Bill Nighy en Sam Claflin Lazarus begint ten einde te komen nadat het titulaire personage ontdekt dat Kate Ashfield's rechercheur Alison Brown niet echt degene was achter de moorden die Laz aan het onderzoeken was, maar in plaats daarvan eigenlijk zijn vader was die suggereert dat hij hen van pijn bevrijdde. Laz kiest ervoor om verder te gaan met het trauma uit zijn verleden en gaat nog een nacht doorbrengen met Laura van zijn liefdesbelang Roisin Gallagher, maar ontdekt dat zijn zoon Aidan haar heeft vermoord met dezelfde sikkel die zijn vaders assistent Margot doodde.

Ter ere van de release van de show SchermRant 's Ash Crossan interviewde Harlan Coben Danny Brocklehurst Nicola Shindler Sam Claflin Bill Nighy en Alexandra Roach om te bespreken Lazarus . Gevraagd naar het cliffhanger-einde van de show en mogelijke plannen voor seizoen 2 Shindler sloot snel de kans op meer afleveringen af dat zeggen ' alle antwoorden staan ​​in die zes afleveringen ' en het gevoel dat kijkers ' zou echt tevreden moeten vertrekken ':

Als ze meer van die personages willen, dan is dat een ander gesprek. En als er een verhaal is waarvan we denken dat het voor die personages werkt, is dat een ander gesprek. Maar het zou moeten voelen als: 'Ik snap het nu. Ik begrijp al die verschillende beats en wie waar en wanneer was en wie wat wanneer deed.' Wij willen altijd dat mensen met een echt tevreden gevoel naar buiten gaan.

Coben ging verder met het uiteenzetten van het denkproces achter het zich niet binden aan een Lazarus seizoen 2 zoals hij en zijn team besloten ' vanaf dag één ' dat de serie was Het zal niet iemand zijn die ' zet gewoon één seizoen op, zodat je nog een seizoen kunt verkopen ' . Erop wijzend dat geen van de shows waarbij hij tot nu toe betrokken is geweest, origineel of aangepast is, een tweede seizoen heeft gekregen zoals de teams altijd doen. vind het een compleet verhaal ':

We openen aan het einde een deur waar je naar binnen kunt gaan als we dat willen, maar we willen nooit een seizoen schrijven dat alleen maar het opzetten van een seizoen 2 is. Dus we weten het niet. We waren het er ook over eens dat we geen seizoen 2 gaan doen, tenzij we denken dat het net zo goed, zo niet beter zou kunnen zijn dan seizoen 1. We gaan niet alleen een show in de ether hebben voor het salaris. Het moet zo zijn dat we denken dat het net zo goed zal zijn. Als dat niet het geval is, hebben we het geluk dat we een nieuw verhaal kunnen doen. Maar ik ben blij dat je nog steeds geïntrigeerd bent en meer wilt weten.

Het team heeft verschillende meningen over de vraag of de geesten echt waren

Een van de andere grote punten van nieuwsgierigheid in Lazarus ' verhaal Naast de moorden is het de vraag of Laz daadwerkelijk spookachtige geesten ziet en spreekt, of dat hij ze gewoon manifesteert terwijl hij naar de banden van hun sessies luistert. Interessant genoeg zelfs het creatieve team achter de show is het daar niet helemaal mee eens over de vraag of hij daadwerkelijk met de doden communiceerde.

Voor Shindler zegt ze dat Coben al vroeg in de ontwikkeling van de show zei dat ' Als het publiek zegt dat ze niet kunnen beslissen 'wat uiteindelijk de waarheid is' dan hebben we het goed gedaan 'het ermee eens' het moet aan jou zijn om te beslissen '. De uitvoerend producent onthulde echter verder dat ' we hebben echt een sterke mening ' en dat zij weet ' precies wat er uiteindelijk gebeurde ' .

Brocklehurst en Coben wezen verder op het positieve van het niet delen van een specifiek antwoord met kijkers waarvan eerstgenoemde het gevoel had ' creëert een gespreksonderwerp ' voor het publiek daarna verder gaan Lazarus ' einde . Coben begon zelfs te lachen toen hij erop wees dat ondanks het interview met de drie mensen met antwoorden we ' weet het nog steeds niet 'de waarheid.

Bill Nighy was vóór Lazarus een grote fan van Harlan Coben

ScreenRant: Wat een geweldige aangrijpende show die ik heb bekeken zonder ook maar één keer op te staan. Wat was voor jou het meest aantrekkelijke aan je deelname aan deze show?

Deadpool lekte setfoto's

Bill Nighy: Alles eraan was behoorlijk aantrekkelijk. Ik veronderstel dat het grootste ding dat mij vanaf het begin boeide Harlan Coben was, omdat ik een grote fan ben en al zijn boeken heb gelezen. Ik weet dat alles wat hij doet, werkt. Ik kreeg oorspronkelijk alleen de eerste twee scripts, dus ik moest wachten op de rest van het verhaal en het was een beetje infuus voor mij. Wat er uiteindelijk gebeurde, wist ik pas maanden later. Maar ik accepteerde de baan op basis van de eerste twee afleveringen. Ik heb ook eerder in een film met Sam Claflin gespeeld, maar we hebben nog nooit samen opgetreden. Ik wist dat ik de meeste van mijn scènes met hem deed en de andere scènes met Kate Ashfield, met wie ik ook eerder heb samengewerkt. Maar ik heb nog nooit echt met een van beide mogen acteren, dus dat was bevredigend.

ScreenRant: Had je een favoriete dag op de set?

Bill Nighy: Had ik een favoriete dag? Nou, laat me nadenken. Ik kan er eerlijk gezegd niet zo één bedenken. Het waren allemaal behoorlijk goede dagen. Toen ik in Manchester aankwam – een klein anekdotisch feit – had het in Manchester in de 81 dagen voorafgaand aan mijn aankomst elke dag tot op zekere hoogte geregend. En het was nog niet eens winter! Maar het was een heel erg leuk optreden. Een van de grootste genoegens was het leren kennen van Harlan Coben, omdat hij een heel charmante, grappige, goede metgezel bleek te zijn. We hebben veel gegeten in Manchester en we hebben een erg leuke tijd gehad.

ScreenRant: Je zei dat je al zijn romans hebt gelezen, maar toen deze show werd aangekondigd, werd ik gek toen ik de roman probeerde te vinden. Maar dit is toch een origineel werk?

Bill Nighy: Dit is een origineel verhaal en komt niet uit een boek. Maar hij heeft een nieuw boek uit. Hij heeft altijd een nieuw boek uit. Hij heeft 37 romans geschreven en het zijn allemaal bestsellers. Ik weet niet of iemand meer boeken verkoopt dan Harlan. Hij is een heel substantieel persoon en een heel goed gezelschap.

wat er met Felix gebeurde in Saltburn

ScreenRant: De show is een whodunnit en ik probeer er onderweg echt achter te komen, maar jullie moeten die lijn trekken voor het publiek van 'Ben ik goed of slecht?' Hoe was dat voor jou?

Bill Nighy: Ja, het was nogal een delicate lijn om te traceren, want het is een grote verantwoordelijkheid in de show. Het is moeilijk om erover te praten zonder iets te verklappen, maar je moet je er wel voortdurend van bewust zijn in welk deel van het verhaal je zit en wat het publiek op een bepaald moment weet of denkt te weten. Het geeft behoorlijk veel voldoening om te proberen ze een doodlopend steegje in te sturen als je het over andere personages hebt, om het idee te wekken dat ze misschien... Wie weet? Dat soort dingen. Ja, het is een heel delicate lijn en een grote verantwoordelijkheid.

De hereniging van Sam Claflin met Bill Nighy was een 'achtbaan van emoties'

ScreenRant: Mijn favoriete onderdeel van het kijken naar de show is het whodunnit-aspect waarbij je het gaandeweg probeert uit te vinden. Hoe was het voor jou om als acteur de grens te volgen om te voorkomen dat het publiek weet of je betrouwbaar bent of niet?

Sam Claflin: Zelfs ik twijfelde destijds aan mijn eigen gezond verstand. Ik denk dat Harlan daarom zo succesvol is als hij, omdat hij het ongelooflijke vermogen heeft om het publiek echt naar binnen te trekken. We veranderen allemaal in mini-detectives en we vinden het leuk om erachter te komen wie het heeft gedaan. Het mooie van dit specifieke verhaal en de complexiteit ervan is dat er meer dan één 'whodunnit' is. Ik denk dat ik hierdoor op het puntje van mijn stoel kon zitten terwijl we onderweg waren. Ik had vanaf het begin niet alle zes afleveringen, dus ik ging mee op pad terwijl we aan het filmen waren. Het enige wat ik kon doen was elk moment eerlijk en eerlijk spelen. Hij gelooft oprecht wat hij zegt, op elk punt. De psychiater in hem zegt: 'Dit is wat ik denk. Dit moet waar zijn. Ik weet dat ik krankzinnig klink, maar dit is wat er gebeurt.' Het enige wat ik kon doen was alles heel eerlijk spelen. Het is duidelijk dat de wendingen kwamen en verrast en geschokt waren. Ik was net zo opgewonden als jij misschien was!

ScreenRant: Ik denk dat dit de tweede keer was dat je met Bill samenwerkte, toch?

Sam Claflin: Ja! Ik bedoel, hij zat in Pirates, maar niet in mijn specifieke film. Maar we hebben een film gemaakt genaamd Their Finest. We hadden samen wat schermtijd, maar niet veel, dus dit voelde op een prachtige manier als een geheel nieuwe ervaring.

ScreenRant: Ik zou graag iets willen weten over je ervaringen. Wat was er uniek aan de samenwerking met Bill?

Laz van Sam Claflin kijkt somber uit een raam terwijl hij een dossier in Lazarus vasthoudt

Sam Claflin: Nou, ze hebben al zijn scènes binnen een periode van twee weken gepropt, hoewel het misschien iets langer was. Eerlijk gezegd voelde het als een toneelstuk. Het voelde alsof elke dag mentale gymnastiek was. Wij tweeën waren er gewoon een beetje mee bezig. We huilden de ene dag, lachten de volgende dag en schreeuwden de volgende dag tegen elkaar; vechten. Het was gewoon een echte achtbaan van emoties. Maar hij is een absolute professional. Hij is de meest genereuze acteur die er is. Hij is voorbereid, kent zijn regels en zal je mentaal ertoe aanzetten om gewoon een stap verder te gaan. Maar hij is ook ongelooflijk speels en brengt zo'n positieve energie naar de filmset. Hij is ook de slimste en dapperste man die je ooit zult ontmoeten. Hij is de belichaming van een heer als een ouderwetse heer. Hij is gewoon een echt juweeltje. Eerlijk gezegd was het voor mij een droom die uitkwam. Het was gewoon een genot om met een begaafde acteur te werken die bereid was zijn handen vuil te maken en zich erin te storten.

ScreenRant: Ik vraag me altijd af wanneer acteurs tegen elkaar schreeuwen, heb je er daarna ooit spijt van?

Sam Claflin: Ja. Ik denk dat wat er vaak gebeurt als je tegen iemand schreeuwt, is dat je dat ene beetje spuug krijgt dat eruit komt en dat je er geen controle over hebt. Dus ik denk dat er zeker meer dan eens een moment was waarop wij tweeën schreeuwden en schreeuwden en dat gebeurde. En we zijn geen van beiden methode-acteurs in de zin dat we in karakter blijven. Het kan zijn dat we soms in de stemming van een scène blijven, afhankelijk van of dat nodig is. Maar ik denk ook dat we elkaar ongelooflijk steunden. Zelfs als we buiten de camera zouden zijn, zouden we samen honderd procent blijven geven. Er was geen enkel punt waarop we het zouden opgeven en dat bedoel ik met dat hij zo genereus is. Niet iedereen doet dat, maar we hebben allebei alles gegeven. En meer dan dat kun je eigenlijk niet vragen.

Alexandra Roach had betrekking op de spiritualiteit van haar Lazarus-personage

ScreenRant: Wat boeide je het meest aan dit verhaal?

Alexandra Roach: Ik denk dat het zo verrassend was dat het script was. Ik dacht dat het één soort verhaal was, maar de hook aan het einde van aflevering 1 verraste me echt. Toen dacht ik: 'Wat is dit?' Het mysterie rond de toon van de show en wat we deden voelde me heel interessant en hoeveel wendingen er waren. Het trok me echt aan en ik denk dat ik precies heb gedaan wat jij deed, maar dan door het te lezen. Ik dacht: 'Oké, ik moet de volgende lezen. Wat gebeurt er? Wat gebeurt er?'

ScreenRant: Ik speel de hele tijd mee met de whodunnit om erachter te komen of ik weet wat er aan de hand is. Maar als je handelt, moet je deze lijn volgen tussen 'Ben ik goed? Ben ik slecht? Doe ik hier mee of niet?' Hoe was die ervaring voor jou?

Alexandra Roach: Ja, soms, als je in een thriller als deze zit, moet je spelen met een vorm die een afleidingsmanoeuvre is of zo mysterieus is dat het publiek thuis denkt: 'Oh, zij is het! Ik vertrouw haar niet.' Daar moet je je bewust van zijn. Als er een personage in deze wereld is, vind ik het heel speels om in verschillende opnames te zeggen: 'Ik zou deze misschien wat achterdochtiger kunnen doen', omdat het dan thuis enige twijfel kan oproepen als mensen ernaar kijken. Het voegt zeker nog een laag toe.

ScreenRant: Hoe heb je dit personage leren kennen? Wat waren enkele van de belangrijkste elementen aan haar die je fascinerend vond?

Alexandra Roach: Ik ben altijd een rustig spiritueel persoon geweest of iemand die nieuwsgierig is naar die wereld. Met Jenna mocht ik het onderzoek noemen en echt duiken in de spiritualiteit die ze heeft. Ik denk dat ik daar zoveel plezier aan heb beleefd en dat ik zoveel heb geleerd. Ik ging en ik liet mijn engelenkaarten lezen. Ik liet mijn tarot lezen en kreeg Reiki en al deze dingen. Het is me op een bepaalde manier bijgebleven. Ik heb nu hetzelfde kaartspel dat ik in de show gebruik. Die heb ik mee naar huis genomen en naast mijn bed bewaard. Soms leun ik daarop en dat is iets nieuws en dat is iets dat dit personage mij heeft geleerd. Maar ik denk dat ze zich energetisch heel anders voelt dan ik, dus het was erg leuk als acteur om in deze andere persoon te transformeren en haar te worden. Ze is behoorlijk stil en haar energie voelt anders aan dan de mijne, wat interessant was om te spelen.

ScreenRant: Ik weet dat ik ergens tarotkaarten bij mij in de buurt heb, maar het is leuk om erin te duiken. Zelfs als je er niet in gelooft, is het soms erg introspectief.

Alexandra Roach: Precies ja. Het is precies wat je nodig hebt. Soms denk ik dat mensen er met hun ogen naar kunnen rollen, maar als menselijke wezens doen we dit al duizenden jaren om wat duidelijkheid te krijgen over verschillende aspecten van ons leven.

Het concept van de show kwam van een zeer persoonlijke plek voor Coben

ScreenRant: Ik werd gisteren gek omdat ik de show in één keer bekeek zonder op te staan. Ik vond het zo leuk dat ik het boek ging zoeken, maar ik kon het niet vinden! Kun je iets vertellen over de samenhang van het idee en hoe het begon?

Harlan Coben: Allereerst kan ik dit keer zeggen dat de show absoluut beter is dan het boek! [Lacht] Er is hier geen discussie. Dit is een origineel idee waar ik op kwam en het kwam op twee verschillende manieren. Eén daarvan is de serieuzere manier. Ik heb veel verlies geleden in mijn leven toen ik jong was, inclusief mijn vader toen hij 59 was. Ik mis hem enorm en ik denk dat we allemaal de wens hebben: 'Ik wou dat ik hem nog een keer kon knuffelen.' Ik wou dat ik nog een keer bij hem in een kamer kon zijn. Ik wou dat ik nog één keer met hem kon praten.' En dat is eigenlijk waar dit verhaal over gaat. Het gaat over verdriet over het lijden van generaties en dat soort dingen. Dat trauma en die scènes tussen Sam Claflin en Bill Nighy, dat is de oorsprong ervan.

Het idee voor het verhaal ontstond toen ik aan het tennissen was en de baan verliet. Ik keek aan de overkant van de straat en daar was een dokterspraktijk. Ik had mijn schoonvader daar meegenomen toen hij een ernstige depressie had en ik dacht aan het kantoor van de psychiater en al de ellende die je daar dag na dag, week na week, maand na maand hoort. Je onthult je donkerste geheimen, je donkerste dingen in die kamer. En waar gaat die energie naartoe? Sijpelt het in de muren? Als de psychiater uiteindelijk sterft, kan hij dan misschien ontsnappen? Dat was de oorsprong van het idee dat ik vervolgens bij deze jongens bracht en we begonnen het te ontwikkelen.

zonder spijt 2

ScreenRant: Wat sprak je voor Nicola en Danny het meest aan in het verhaal en wat vond je het meest opwindend aan dit project?

Nicola Shindler: Ik hield vanaf het begin van de relatie tussen vader en zoon en de reis die de jonge Laz maakt is uitzonderlijk en zo intrigerend. Ik was gefascineerd door het idee van iemand die soms aan zijn eigen gezond verstand twijfelt, die verdriet ervaart en die is teruggekeerd naar een groep mensen met wie hij al een tijdje niet meer heeft geleefd. Ik denk gewoon dat al die dingen samen zo'n goed verhaal vormen.

Danny Brocklehurst: Ik weet dat het duidelijk al eerder is gedaan, maar ik houd van verhalen over mensen die terugkeren naar waar ze vandaan komen en opnieuw in contact komen met broers en zussen, vrienden en ex-geliefden. Er was dat hele ding dat me er meteen naartoe trok. Maar daar komt natuurlijk nog het hele thematische gedoe over verdriet bij. Er zitten nogal wat thema's in dit ding, maar ik denk dat er ook iets met geheugen speelt. Er is een incident uit het verleden en iedereen heeft er verschillende herinneringen aan waar we in de zes delen echt naar leunen.

Lazarus wordt nu gestreamd op Prime Video.