Is Wicked Little Letters gebaseerd op een waargebeurd verhaal?

Spring naar:

• Is Wicked Little Letters gebaseerd op een waargebeurd verhaal?
• Hoe werd de gifpenschrijver gepakt?
• Wie was politieagent Gladys Moss?

Slechte kleine letters is gebaseerd op een ongelofelijk waargebeurd verhaal, dat zich (bijna) afspeelt zoals in de nieuwe film van Olivia Colman en Jessie Buckley. Nogmaals: de werkelijkheid kan vreemder zijn dan fictie.

Deze Britse komedie brengt het schandalige geval van de gifpenbrieven van Littlehampton terug, die een nationaal schandaal werden en nu de inspiratie vormen voor deze charmante film, die op 29 maart in de Amerikaanse bioscopen te zien is.

In een interview met Digitale spion , Zwarte spiegel ster Anjana Vasan (die politieagent Gladys Moss speelt in de film) zei dat het een echte verrassing was om te ontdekken dat dit verhaal echt was.

Marvel-films in volgorde van verhaal

'Iedereen in de cast had dezelfde reactie: we lazen het script, we vonden het heel grappig, absurd, briljant en wonderbaarlijk, en aan het eind heb je informatie over de drie belangrijkste vrouwen en zeg je:' Oh, dit is echt. !',' herinnerde ze zich.

'We gingen allemaal achter onze computers zitten en hebben veel gegoogled, om erachter te komen wat er werkelijk gebeurde en hoeveel echt was, en hoeveel de verbeelding van Jonny Sweet was. Verrassend genoeg zitten er veel echte feiten in de film.'

Slechte kleine letters is vrij trouw aan de oorspronkelijke zaak, maar voor het geval je meer wilt weten: we duiken in het waargebeurde verhaal, inclusief de nasleep van het proces en de erfenis van de eerste vrouwelijke officier van West Sussex.

We gaan ook onthullen wie de anonieme brieven daadwerkelijk heeft geschreven, dus als je de film nog niet hebt gezien en hem niet wilt bederven, stop dan met lezen.

Grote spoilers in het vooruitzicht!

StudioKanaal

Is Wicked Little Letters gebaseerd op een waargebeurd verhaal?

Natuurlijk is het! In feite begint de film met een titelkaart die vanaf het begin onthult dat dit niet helemaal fictie is ('Dit is meer waar dan je zou denken', staat er) en geeft tegen het einde ook wat meer informatie. .

Edith Swan was een echte inwoner van Littlehampton uit de jaren twintig, een badplaats in West Sussex, en Rose Gooding was inderdaad haar Ierse buurvrouw. Rose was een alleenstaande moeder, en sinds ze in 1918 naar de stad verhuisde, had ze de reputatie opgebouwd dat ze luid en grofgebekt was.

Edith en Rose waren vroeger vrienden, maar een misverstand over hun gemeenschappelijke tuin zorgde ervoor dat ze uit elkaar gingen. Dat lijkt de reden te zijn waarom Edith wraak wilde nemen, en dat deed ze door haar voormalige vriendin in de val te lokken en de vooroordelen uit de samenleving in haar voordeel te gebruiken.

Niet lang na hun gevolgen werd Edith het slachtoffer van onaangename anonieme brieven, een kleine, lokale zaak die uitgroeide tot een nationaal schandaal dat in het parlement werd besproken.

Het was Edith zelf die de brieven schreef en naar haar eigen huis stuurde, in de hoop dat Rose hiervan de schuld zou krijgen.

de wandelende doden: de wereld daarbuiten

StudioKanaal

De brieven bevatten allerlei soorten scheldwoorden, met hilarische regels als: 'De taarten die je maakt, zien eruit alsof ze uit de klootzak van een verdomd schaap zijn gevallen'.

'De brieven waren zo zielig in hun poging vloekend en agressief te zijn, dat ik dat gewoon een heel interessant personage vond' Slechte kleine letters ' vertelde schrijver Jonny Sweet Digitale spion in een exclusief interview.

'Ze had veel opgekropte woede, ze wilde een wrede, brutale, hardcore vloeker zijn, maar ze had niet de capaciteit om dat te doen.'

Toen de zaak destijds bekendheid kreeg, arresteerde de politie van West Sussex Rose ondanks het gebrek aan bewijs. Ze werd in september 1920 berecht en beschuldigd van smaad (via Dagelijkse mail ).

midzomer film

Rose bracht drie maanden in de gevangenis door, gescheiden van haar kind. Op het moment dat ze naar huis terugkeerde, hervatte Edith het verzenden van de brieven, wat ertoe leidde dat Rose opnieuw werd veroordeeld met een langere straf: 12 maanden gevangenisstraf met dwangarbeid.

Op dat moment behoorden Rose's advocaat en politieagent Gladys Moss tot de groeiende kring die vermoedde dat Rose al die tijd onschuldig was geweest, en ze probeerden het te bewijzen.

Parisa Taghizadeh/Studiokanaal

Hoe werd de gifpenschrijver gepakt?

Ediths masterplan begon af te brokkelen toen de autoriteiten meer aandacht gingen besteden aan het handschrift in de brieven.

Rose's advocaat bood eerst een voorbeeld van Edith's handschrift aan, een paar pagina's met brei-instructies en een chutneyrecept dat ze met haar buurvrouw deelde toen ze nog vrienden waren. De advocaat wees op de overeenkomsten met het handschrift van de gifpenbrieven, maar de rechter weigerde te luisteren.

Hoe kan zo’n religieuze, ingetogen vrouw immers zulke grof taalgebruik gebruiken?

Het ontmaskeren van Edith bleek moeilijker dan verwacht. Pas kort na Rose's tweede gevangenisstraf werd het bewijs tegen Edith sterk genoeg zodat de politie kon luisteren.

In de hoop haar zaak te helpen, schreef Edith nog meer obsceniteiten in een notitieboekje en stuurde het naar het politiebureau, waarbij ze beweerde dat ze het in de buurt van Rose's huis had gevonden. Omdat het notitieboekje arriveerde met een door Edith zelf ondertekende brief waarin ze de politie op de hoogte bracht van haar ontdekking, konden de overeenkomsten in beide handschriften niet langer worden genegeerd.

Scotland Yard stuurde inspecteur George Nicholls om de zaak te onderzoeken, en hij ontdekte dat Rose het woord 'gevangenis' altijd verkeerd spelde (in plaats daarvan schreef ze meestal 'prison'). Deze fout werd niet aangetroffen in de anonieme brieven.

Toch kon noch deze bevinding, noch de beëdigde getuigenis van Gladys Moss, die verzekerde dat ze getuige was van Edith die een van de brieven aan een buurman overhandigde, de rechter ervan overtuigen haar te veroordelen.

In 1923 hielp Moss bij het bedenken van een plan om Edith op heterdaad te betrappen. Ze markeerde een set postzegels met onzichtbare inkt en zei tegen het postkantoor dat ze deze alleen aan de nieuwe verdachte mochten verkopen. Edith werd betrapt terwijl ze een brief naar een andere buurman stuurde met behulp van de gemarkeerde postzegels.

In juli van dat jaar oordeelde een jury Edith schuldig en werd ze veroordeeld tot 12 maanden gevangenisstraf. Rose's naam werd gezuiverd.

bereiker

Het hele verhaal is te vinden in publicaties als die van Christopher Hilliard The Littlehampton Libels: een gerechtelijke dwaling en een mysterie over woorden in het Engeland van de jaren twintig , voor het geval je na het kijken hongerig bent naar meer details Slechte kleine letters .

StudioKanaal

Wie was politieagent Gladys Moss?

Hoewel Edith en Rose de hoofdpersonen zijn in Slechte kleine letters ' waargebeurd verhaal, het is de moeite waard om licht te werpen op politieagent Gladys Moss, gespeeld door Anjana Vasan in de film.

‘Ze was de eerste vrouwelijke politieagent in het gebied, en ze was betrokken bij de zaak en bij de angel aan het einde’, vertelde Jonny Sweet. Digitale spion .

'Ik denk dat het destijds heel moeilijk was om bij de politie te zijn, zoals je dat op het scherm ziet. Er waren destijds veel absurde opvattingen die dat lastig maakten.'

Moss begon haar carrière bij de Women's Police Service en diende tijdens de Eerste Wereldoorlog bij het Ministerie van Munitie in een vulfabriek in Hereford. Gedurende die tijd hielp ze slechts in één politiezaak, nadat ze een half opgebrande sigaret had gevonden in de explosievenfabriek (via Sussex Express ).

Na de oorlog moest ze, net als veel vrouwen, terug naar een sociaal aanvaardbaarder rol voor een vrouw en werkte ze als gouvernante. Op een dag zag ze een advertentie in de krant Gazet een baan bij de politie aangeboden en daarop gesolliciteerd. Hierna kon Moss een carrière uitbouwen als officier van de wet.

Haar onderzoek naar de Littlehampton-brievenzaak was essentieel om Ediths schuld te bewijzen.

verraderlijke films

In Slechte kleine letters , zijn bepaalde aspecten van haar leven gefictionaliseerd. ‘Ik ben in sommige gevallen vergeten wat echt is en wat niet, maar de algemene strekking van haar verhaal is echt’, verzekerde Sweet ons.

In november 2015 werd Gladys Moss geëerd met een blauwe plaquette op het politiebureau van Worthing, die haar herinnert als de eerste vrouwelijke politieagent in West Sussex.

Slechte kleine letters is uit in de Britse bioscopen en arriveert op 29 maart in de Amerikaanse bioscopen.