The Karate Kid Part II Review: Mr. Miyagi neemt de schijnwerpers in een ongelijk, onnodig vervolg
The Karate Kid Part II loopt de lastige lijn die alle vervolgjes moeten navigeren: het kan niet zomaar een herhaling van het origineel zijn, maar het kan ook niet te verschillend zijn (( M3GAN 2.0 leerde die les recent op de harde manier). Het karate kind Het vervolg wil iets nieuws doen om het bestaan ervan te rechtvaardigen, maar blijft nog steeds vrij nauw aan de formule die de eerste keer zo goed werkte. In het vervolg keert de heer Miyagi terug naar zijn geboortestad in Okinawa om zijn stervende vader te bezoeken, en terwijl hij daar is, wordt hij gedwongen de demonen uit zijn verleden te confronteren.
Het is altijd een goed idee om te gaan voor een verandering van omgeving in een vervolg, en deze brengt ons uit Los Angeles naar Japan. Zoals Ralph Macchio beroemd een teleurgestelde Jordan Schlansky vertelde, The Karate Kid Part II werd eigenlijk niet gefilmd in Japan; het werd gefilmd in Hawaii . De stranden, de omliggende oceaan en een deel van het plantenleven zijn een dode weggeefactie die we niet echt in Japan zijn, maar dankzij het gebruik van in Okinawa geboren extra's, zoals-voor-achtige replica's van Okinawan-huizen, en een prachtig bergketen op de achtergrond, is de filmmagie behoorlijk overtuigend.
Mr. Miyagi neemt de schijnwerpers in het vervolg op Karate Kid
We leren veel meer over de mysterieuze mentor van Daniel
Het was Een slimme zet om de focus van Daniel te wisselen naar Mr. Miyagi . Miyagi werd meteen een favoriete fan toen de eerste film uitkwam en hem in de schijnwerpers te geven, hielp dit verhaal te onderscheiden van zijn voorganger. In de eerste film was Miyagi een mysterieuze figuur, maar hier krijgen we veel fascinerende inzichten in zijn verleden. Hij werd verliefd op een vrouw genaamd Yukie, die verloofd was bij zijn beste vriend Sato, en in plaats van voor haar te vechten, koos hij ervoor om het land te verlaten. Wanneer hij zijn vader bezoekt, moet hij die oude wonden heropenen.
In de eerste film ging Daniel op een transformerende reis en Miyagi begeleidde hem. In de tweede gaat Miyagi op de levensveranderende emotionele reis en Daniel is er om hem te ondersteunen. In de eerste helft is het een totaal ander verhaal dan zijn voorganger. Maar zodra de vader van Miyagi is overleden en er is een gevecht opgesteld, Het wordt min of meer een herhaling van de eerste film met een nieuwe achtergrond . Miyagi gaat terug naar het trainen van Daniel met behulp van onconventionele methoden, Daniel wordt geplukt door een pestkop en hij ontwikkelt een ontluikende romantiek met een nieuwe liefdesbelang.
Het vervolg handhaaft de innemende cheesiness van de eerste film, ingekapseld door Peter Cetera's romantische ballad glorie van liefde, en Pat Morita blijft dat cheesy materiaal verheffen met een echt genuanceerde, hartelijke uitvoering als Miyagi.
Het vervolg handhaaft de innemende cheesiness van de eerste film, ingekapseld door Peter Cetera's romantische ballad glorie van liefde, en Pat Morita blijft dat cheesy materiaal verheffen met een echt genuanceerde, hartelijke uitvoering als Miyagi. The smarmy, unscrupulous villains are just as unlikable as they need to be to get you excited to see them defeated, and De dreiging voor het dorp van Miyagi voegt meer inzetten toe aan het conflict dan het loutere risico van schande . Het laatste gevecht komt uit het niets nadat het plot al is opgelost, maar de callback naar het openingsgevecht is een leuke touch.
The Karate Kid Part II Is A Decent, If Unnecessary Follow-Up
Het is geen totale ramp, maar het houdt geen kaars voor het origineel
The Karate Kid Part II is Een klassiek voorbeeld van een vervolg dat alleen werd gemaakt omdat de eerste film een enorm succes was . Er was niet noodzakelijkerwijs meer verhaal te vertellen-de boog van Daniel en de relatie van Mr. Miyagi was compleet-maar de eerste verdiende veel geld en verzamelde bijna onmiddellijk een enorme fanbase, dus de studio zou het niet gewoon als een-en-gedaan achterlaten.
Schrijver Robert Mark Kamen en regisseur John G. Avildsen keerde terug voor Het karate kind vervolg.
Maar wat betreft het tweede deel van een reeds afgewerkt verhaal gaan, The Karate Kid Part II Werkt behoorlijk goed. Het houdt geen kaars voor het origineel, een van de grootste underdog -sportfilms ooit gemaakt, maar de nieuwe setting is een mooie visuele verandering van tempo, en het is een genot om de heer Miyagi een beetje beter te leren kennen.
