Eén ding overtuigde mij ervan dat James Gunn's Superman al bijna 50 jaar de beste film van het personage is
Het is drie maanden geleden, maar ik voel me nog steeds getransporteerd naar stralend terwijl ik na het kijken de theaters uitloop Superman telkens als ik het refrein hoor uit 'Punkrocker' van Teddybears en Iggy Pop. Dat is wat mensen, denk ik, ervoeren nadat ze in 1978 zagen hoe Christopher Reeve hen ervan overtuigde dat een man kan vliegen Superman de perfecte niet-geanimeerde actiefilm voor kinderen om naar te kijken .
Er zit bijna vijftig jaar tussen de twee films, waarin beide de rol van de Man of Steel worden gevierd als symbool van hoop in zijn wereld. Er zijn gedurende die halve eeuw pogingen ondernomen om hem in live-action naar het grote scherm te brengen, maar geen van die films is zo fundamenteel geworteld in wat het personage vertegenwoordigt als 2025 Superman film .
Elk Superman film omvat de persoonlijke accenten van de scenarioschrijver en regisseur, die vaak volledige herinterpretaties van het personage omvatten. Een paar vertolkingen van Superman in live-action wijken aanzienlijk af van het bronmateriaal, maar dat maakt het niet automatisch tot slechtere films. A specifieke details in de film van James Gunn zorgen ervoor dat deze boven de rest uitsteekt met de klassieker uit '78.
Superman inspireert andere personages om het beter te doen
Superman is een ensemblefilm die zich voordoet als een one-man show. Het titulaire personage is de voor de hand liggende hoofdrolspeler, maar er verschijnen ook een groot aantal bijpersonages in de film. Mr. Terrific Guy Gardner en Hawkgirl, ook bekend als de Justice Gang worden binnen geïntroduceerd Superman . Jimmy Olsen Eve Tessmacher en Metamorpho spelen ook een belangrijke rol, net als Lex Luthor en Lois Lane uiteraard.
Alle individuele karakterbogen zijn van belang, aangezien de meeste behalve Lex en de ander schurken binnen Superman (2025) uitdagende keuzes maken in de film. Ze kiezen ervoor betere mensen te zijn, geïnspireerd door Superman en zijn eeuwige toewijding aan de mensheid. Guy Gardner, ondanks dat hij beloofde zich niet in de politiek te zullen mengen, gaat uiteindelijk toch de bevolking van Jahranpur helpen.
Op dezelfde manier besluit Metamorpho, ondanks dat hij wordt gechanteerd door Lex, Luthor zich niet langer te wentelen in zelfmedelijden en helpt Superman hem en zijn zoon uit Lex' zakdimensie te bevrijden. Ze zouden dit niet hebben kunnen doen als Lois Lane er niet voor had gekozen om Superman te achtervolgen, zelfs als hij zich in een gevaarlijke zakdimensie haastte, hoewel haar motivatie persoonlijker is dan die van de anderen.
Dan is er de martelaar, de enige man die sterft in de film, de eigenaar van de falafelkraam, Malik, die Superman te hulp schiet nadat hij door Ultraman uit de lucht is gevallen. Hij is niet bovennatuurlijk bekwaam of zelfs maar betrokken bij de gebeurtenissen in de film, maar dat is hij nog steeds geïnspireerd om hem overeind te helpen, omdat hij ooit getuige was geweest van de vriendelijkheid van Superman in actie.
De boog van Eve Tessmacher demonstreert de rol van het geloof in Superman
Elk belangrijk bijpersonage maakt een moeilijke keuze Superman . Het lijkt misschien een natuurlijke beslissing van haar kant na zo'n langdurige emotionele nalatigheid en manipulatie door Lex' handen en vervolgens met een potlood te worden geslagen, maar Eve die ervoor koos hem te ontmaskeren door selfies naar Jimmy Olsen te sturen, was een uiterst gewaagde daad gezien de gewelddadige en sociopathische neigingen van Lex.
Vooravond doet niet zomaar een laatste poging om het leven van Lex te ruïneren nadat hij de hare heeft verpest. Op de verzendknop drukken terwijl ze uit de kast wordt gesleept, is een daad van optimisme van haar kant. Ze stelt al haar vertrouwen in haar idee van een betere toekomst waarin Lex achter de tralies zit en zij en Jimmy partners zijn.
Superman is een film gebouwd op geloof. Zelfs de personages die niet rechtstreeks worden gecontacteerd of geïnspireerd door de titulaire held, maken keuzes die zijn geïnspireerd door het geloof. Het scenario van James Gunn beloont zelfs Eve's optimisme in de climax wanneer we zien hoe ze wordt bevrijd uit Lex' zakformaat en met een stralende glimlach naar Jimmy toe rent, met uitgestrekte armen, terwijl haar verlangens uitkomen.
Clarks eigen verhaal in Superman gaat over vertrouwen hebben
Superman zelf staat er niet boven dat hij lijdt aan een existentiële crisis. Zijn aanwezigheid kan voor anderen een bron van geloof zijn, maar hij drijft ook op geloof. Hij had zijn vertrouwen gesteld in de woorden van zijn biologische ouders leek hem aan te sporen de mensheid zo goed als hij kon te dienen . Die woorden definieerden hem als een superheld.
James Gunn's reconstructie van het oorsprongsverhaal van Superman komt in de vorm van het veranderen van wat we vaak begrijpen als de oorspronkelijke motivatie van zijn biologische vader om hem naar de aarde te sturen. Hierdoor kan hij ook via het titulaire personage een geloofsverhaal vertellen. Zijn geloof wordt op de proef gesteld en hij leert hetzelfde karakter te vertrouwen als alle anderen: zichzelf.
De adoptievader van Superman herinnert hem eraan dat zowel biologische als adoptieouders niet de enige mensen zijn die verantwoordelijk zijn voor het maken van ons zoals we zijn. Superman moet beseffen dat hij de juiste keuzes heeft gemaakt, ook al zegt de boodschap waarop hij vertrouwt feitelijk iets anders. Superman vindt dus uiteindelijk vertrouwen in zijn vermogen om goed te doen en te zijn.
Superman zou een symbool van hoop moeten zijn
Hoewel de vele interpretaties van Superman tussen 1978 en 2025 verschillende aspecten van het personage hebben benadrukt of zelfs facetten hebben bedacht die niet in de strips voorkwamen, was alleen het origineel van Christopher Reeve Superman De film en deze met David Corenswet in de hoofdrol concentreren zich zo sterk op hoe het bestaan van Superman hoop in zijn wereld injecteert en de mensen een reden geeft om vertrouwen te hebben.
die van James Gunn Superman film doet denken aan de oorsprong van DC en de eerste verschijning van het personage in Action Comics # 1. Hij werd in de jaren dertig opgericht door Joe Shuster en Jerry Siegel, beide kinderen van recente Joodse immigranten. Ze waren geschokt door de verhalen over vervolging in Europa en hun interesse in het helpen van de onderdrukten kwam tot uiting in de vorm van Superman.
Dus het personage was altijd bedoeld als een symbool van hoop wier bestaan alleen al mensen hielp geloven in een betere toekomst. Dit is de reden waarom de vele bijpersonages in Superman (2025) zijn zo belangrijk. Door hun karakterbogen kan James Gunn ons eraan herinneren hoe Superman anderen zou moeten beïnvloeden en waarom zijn verhaal er zelfs vandaag de dag nog toe doet.
