De echte betekenis achter het goede, de slechte en de titel van de Ugly legden uit
Het goede, de slechte en de lelijke film onderzoekt complexe karakterdynamiek in een veranderend westers landschap.
De titel weerspiegelt de moreel suggestieve rollen van de iconische personages en daagt traditionele heldenstereotypen uit.
De blijvende impact van de film wordt gezien in hoe de uitdrukking 'het goede, het slechte en de lelijke' populaire taal is ingevoerd.
Sergio Leone's iconische spaghetti western Het goede, het slechte en het lelijke Heeft een complexere betekenis buiten de oppervlaktetitel. Algemeen beschouwd als de definitieve westerse film, Het goede, het slechte en het lelijke werd uitgebracht in 1966. Dit was een dieptepunt in Hollywood toen Amerikanen, volgens criticus Christopher Frayling, waren 'Verveeld met een uitgeput Hollywood -genre.' ( Archive.org ) Iets moest die uitgeputte publiek terugbrengen - en Leone was de filmmaker voor de baan, Het creëren van een grandioos, gunsligerend meesterwerk dat evenzeer een satire van het genre is als het is toegeeflijk in zijn conventies .
De jaren zestig waren ook een tijd van polarisatie en oppositie met betrekking tot de oorlog in Vietnam, met veel Amerikanen geschokt door de verwoesting ervan. De achtergrond van de burgeroorlog van Het goede, het slechte en het lelijke, Gefilmd in Spanje, zet de scène voor drie gunslingers meedogenloos concurreren om begraven verbonden goud. Het schetst een beeld van een meedogenloze woestenij in plaats van het exotische land van belofte van voorgaande decennia. Op het eerste gezicht presenteert Leone drie archetypische tekens. De ongecompliceerdeheid van die archetypen wordt in twijfel getrokken. Door de dubbele wendingen en bochten van de film laat hij zien dat het niet meer zo eenvoudig is , en zal nooit meer zijn.
Verwant
Het goede, het slechte en het lelijke einde legden uit
Het goede, het slechte en het lelijke's ending is one of the Western genre's most iconic moments, and there are a few good reasons for its legacy.
Het goede, het slechte en het lelijke's Title Refers To The 3 Main Characters
De titel dient als een steno voor de hoofdpersonen . Clint Eastwood's iconische personage Blondie - ‘The Good’ - jaagt op outlaws, maar zijn ultieme doel is de verborgen cache. Eli Wallach's weergave van Tuco - ‘The Ugly’ - is een meedogenloze bandiet met een onderscheidende grimas en een neiging tot godslastering. Hij heeft de sleutel tot de locatie van het verborgen goud, maar kent alleen de begraafplaats waar het is begraven. Lee Van Cleef belichaamt een koelbloedige moordenaar, engel ogen-‘The Bad’. Angel Eyes is uitsluitend door een dorst naar goud en is de meest meedogenloze van de drie en de ware schurk van het verhaal.
Deze iconische introducties, in combinatie met hun moreel suggestieve titels, zijn een toetssteen geworden voor westerns en verder.
Elke gunslinger barst op het toneel op een manier die hun titel bevestigt. Clint Eastwood's The Man With No No -No komt heldhaftig uit een stoffige waas, onmiddellijk onderscheiden als een angstaanjagende eenling. De grote ingang van Tuco omvat een wanhopige sprong, met zijn impulsiviteit en Micheivous -neigingen. Angel Eyes, ondertussen, is gehuld in Silent Mystery, zijn blik zorgt voor een duidelijke hint van zijn sinistere aard. Deze iconische introducties, in combinatie met hun moreel suggestieve titels, zijn een toetssteen geworden voor westerns en daarbuiten, met name gebruikt door Quentin Tarantino in Dood Bill: Vol 1 voor dramatische flair .
Het goede, het slechte en het lelijke's Title Has Another Interpretation
Alle drie de titelkwaliteiten zijn tot op zekere hoogte van toepassing op elk van de mannen - zelfs als het slechts een oppervlakte -verwachting is. Tuco's ' lelijk 'Eigenschappen worden al vroeg getoond - criminaliteit, grofheid en buffoonery. Tuco bloesems overal, een complexe mengsel van tederheid en wreedheid . Sommige vriendelijkheid, zoals het aanbieden van een zonblistered blondie water en koffie, zijn gemotiveerd door hem te gebruiken. Andere keren toont hij echte kameraadschap met blondie. Een van de goede, het slechte en de lelijke wordt toegeschreven aan Tuco in een scène die zijn morele hypocrisie benadrukt, waarbij hij zijn priesterbroer beschuldigt van eenvoudig zijn te laf om een bandiet te zijn zoals hij.
Angel Eyes heeft aanzienlijk minder verzilverende kwaliteiten, aangezien het personage duidelijk een genadeloze moordenaar is. Zijn weergave is echter niet zonder nuance. Als Het goede, het slechte en het lelijke , legt uit, Angel Eyes heeft enig gevoel van eer. Hij neemt geen geld aan voor een baan zonder ervoor te zorgen dat hij het tot het einde ziet.
De helden van Eastwood zijn meer antiheld dan de geïdealiseerde Amerikaanse waarden van John Wayne.
Evenzo is blondie ook niet eenvoudig goed. Eastwood speelt enkele van de beste westerse hoofdrolspelers, zijn helden meer antiheld dan de geïdealiseerde Amerikaanse waarden van John Wayne. Zijn droge humor maakt deel uit van wat hem deze antiheroïsche aantrekkingskracht geeft - wanneer Tuco opmerkt over de vrede van het kerkhof, antwoordt Blondie, Zoals een begraafplaats bijvoorbeeld? met briljante deadpan. Hij handhaaft bij elke beurt een mate van mysterie , vooral het gebruik van Tuco's stroptruc tegen hem aan het einde. Ironisch genoeg, afsluiten met het schieten van het touw en het brengen van het verhaal een volledige cirkel, wordt de polariteit hersteld - blondie is uiteindelijk goed, Tuco heeft een les gegeven, en Angel Eyes, de onbetwiste baddie, wordt verslagen.
Hoe het goede, het slechte en de lelijke deelname werden van het Engelse lexicon
De uitdrukking die de Engelse taal binnenkomt, heeft zijn wortels in de productie van de film. Scenarist Luciano Vincenzoni dacht aan de Italiaanse titel 'Het goede, de lelijke, de slechterik' – 'Het goede, het lelijke, het slechte.' Deze titel werd gebruikt voor de Italiaanse release. Voor het Engelstalige publiek in de VS en het VK is de titel echter gewijzigd in 'Het goede, het slechte en het lelijke.' Deze wijziging verbeterde het ritme en de stroom van de titel voor Engelstaligen. Voorbij de film heeft de uitdrukking een eigen leven gekregen, gebruikt om een goed afgeronde kijk op elk onderwerp te beschrijven.
De alomtegenwoordigheid in taal werd geholpen door het gebruik van Robert F. Kennedy in zijn toespraken.
Mensen kunnen bijvoorbeeld praten over ' het goede, het slechte en het lelijke 'Een fan van Manchester United zijn, met al zijn ups en downs. De Amerikaanse politicus Robert F. Kennedy maakte zelfs frequent gebruik van de titel in zijn openbare toespraken. Maar uiteindelijk is het belang ervan voor popcultuur niet verrassend; Immers, Het goede, het slechte en het lelijke Heeft een welverdiende reputatie als een van de grootste westerns ooit gemaakt.
