Denk je dat de kettingzaagman extreem is? Deze 10 anime zijn nog donkerder en verontrustender

Animefans hebben soms een sterke maag nodig om door grimmige producties heen te komen. Dergelijke verhalen hebben echter vaak een verlossende zilveren rand, waardoor ze het ongemak waard zijn. De bereidheid van het medium om moeilijke onderwerpen aan te pakken en ongefilterde menselijke wreedheid te tonen, is wat dit mogelijk maakt anime-achtig Kettingzaag man om internationale bekendheid te verwerven.

Toegekend Kettingzaag man is zo bloederig als maar kan, maar zelfs daarmee vindt de anime manieren om het verhaal vol emotionele diepgang te houden, een prestatie die de horror persoonlijker doet aanvoelen. Hoewel kijkers in eerste instantie naar adem snakken naar de brutaliteit van de anime, is het niet verwonderlijk dat ze er uiteindelijk naar gaan verlangen en op zoek gaan naar anderen zoals deze tien, die nog donkerder gaan dan Kettingzaag man ooit zou kunnen.

vet

Met hoe de anime van sci-fi naar bloedvergieten gaat vet is niet geïnteresseerd in subtiliteit. Het uitgangspunt en de uitvoering ervan verschillen nogal van Kettingzaag man maar beide verhalen delen wreedheid.

In vet het menselijk leven is een vervangbare hulpbron en seksueel geweld is de steunpilaar. De personages, waaronder Kei en Masaru, moeten missies uitvoeren waarbij slachten in de metro de minimumvereiste is.

Voor degenen die van donkere humor houden Kettingzaag man vet zal voelen als een welkome uitbreiding. Maar waar Kettingzaag man biedt emotionele hefboomwerking om de wreedheid in evenwicht te brengen vet kan voelen als een reeks zinloze schokken.

Releasedatum seizoen 2 uit 1923

Devilman: Huilbaby

Er zijn maar weinig moderne anime die zo moreel impactvol zijn als Devilman: Huilbaby . Masaaki Yuasa's remake van de klassieker uit 2018 verandert Akira Fudō in een duivelsman, een halfdemon en mens wiens empathie niet genoeg is om hem weg te houden van chaos. Zijn gevecht tegen demonen wordt langzaamaan een gevecht tegen de hysterie die de mensheid deelt en die altijd al de echte gruwel zou kunnen zijn.

De anime beschikt over flexibele animaties die naadloos overgaan in nachtmerrieachtige scènes. Het geweld in het verhaal is schokkend, maar wat het verder verheft dan louter shock, is hoe angst mensen dwingt om op monsterlijke manieren te handelen. Sommige kijkers waarderen de rauwheid van de anime, hoewel het gemakkelijk te begrijpen is waarom anderen het manipulatief vinden.

Aanval op Titaan

Aanval op Titaan is misschien wel de meest invloedrijke anime van zijn tijd. Het veranderde de manier waarop duistere fantasieën konden worden uitgevoerd, waarbij ze verder gingen dan alleen vreemde wezens en morele en politieke kanten aan de anime toevoegden.

'de dienstmaagd''s verhaal seizoen 4'

Eerst het verhaal van Hajime Isayama geanimeerd door Wit Studio Vervolgens begint MAPPA als een doorsnee wraakverhaal voordat het verandert in een mondiale tragedie, aangewakkerd door haat. Met elke wending breidt het verhaal de schaal uit en verhoogt het de morele lat.

De brutaliteit van de anime komt duidelijk tot uiting in het bloed en in de manier waarop goede bedoelingen worden gecorrumpeerd door angst. Of het nu de radicale wending van Eren is of het schuldgevoel van Reiner, de anime blijft verontrustend menselijk. Hoewel het einde misschien als een afknapper aanvoelt, zou een veiligere versie niet laten zien hoe soms de grootste monsters altijd in het spel leven.

Lijkenfeest: gemartelde zielen

Lijkenfeest: gemartelde zielen als geheel is het een beetje vreemd, ongelijk en toch moeilijk te vergeten. De anime condenseert het origineel van Team GrisGris tot een nachtmerrie van vier afleveringen die zich afspeelt in de vervloekte zalen van Heavenly Host Elementary.

Studenten als Satoshi Ayumi en Naomi willen liever niet afbrokkelen als slachtoffers van de wreedheden op school. De horror is niet subtiel. De anime zit vol met draaiende ledematen en de dood komt op precieze manieren.

Sommige fans waarderen de toewijding van de anime aan wreedheid, terwijl anderen de anime misschien te geobsedeerd vinden door het choqueren van de kijkers. Beide reacties lijken eerlijk. Lijkenpartij kan de emotionele opbouw missen Kettingzaag man maar het houdt de kijkers op de een of andere manier gevangen in een hopeloze cyclus van schuldgevoelens en straf waaraan de personages niet kunnen ontsnappen.

Gek

Gek kan meedogenlozer zijn als een donkere fantasie-anime dan Kettingzaag man is. Het verhaal van Kentarō Miura volgt Guts, een huursoldaat die getekend is door zowel het lot als slechte mensen. Zijn pad door de Band of the Hawk en het verraad van Griffith voelt meer als het doorstaan ​​van ontberingen dan als het opbouwen van heldendom. Elke overwinning snijdt dieper dan ze geneest.

De gruwel in Bersek komt voort uit verraad en de onverschilligheid van goden. De anime zit vol lijden dat ondanks de betekenis ervan niet eens te vergelijken is met hoe het in het bronmateriaal wordt afgebeeld. Gek is voor de meeste mensen waarschijnlijk te grimmig en meedogenloos. Het verhaal is echter betekenisvol vanwege juist die eigenschappen.

de nachtagent

Genocyber

Bijna drie decennia eerder Kettingzaag man Genocyber ging in première en bracht onbegrijpelijk geweld met zich mee. De anime uit de jaren 90 verpulverde paranormale tweelingen en militaire biotechnologie tot een chaos aan het einde van de wereld die nauwelijks logisch was, maar wel de reden zou kunnen zijn voor de aantrekkingskracht van de anime.

Genocyber is cyberpunk gefilterd door woede van adolescenten. De plot neemt vaak een achterbank in, waardoor het verhaal zich laat leunen in het bloedbad van steden die afbrokkelen en lichamen die in machines verdraaien. Deze anime probeert het geweld dat erin wordt afgebeeld niet te moraliseren of te rechtvaardigen. Het wentelt er gewoon in. Hoewel het misschien een beetje overdreven lijkt, is het een opzettelijke en lelijke weigering om de realiteit op te schonen.

Bloed-C

Bloed-C is misschien wel een van de weinige anime die ongemak als kernemotie wil bewapenen. In de anime wordt Saya neergezet als een vrolijk schoolmeisje dat als monsterjager bijwerkt om dat uitgangspunt om te zetten in een uitvoering van meedogenloosheid. Wat begint als een leuke slice-of-life-anime verandert al snel in een bloedritueel.

Bloed-C Door het kalme, zonnige ritme voelt het geweld bijna spottend aan, alsof de kijker deel uitmaakt van het experiment. De anime is gedurfd om te beginnen, maar kan ook uitbuitend aanvoelen. Bloed-C kan qua toon struikelen, maar dat laat alleen maar zien hoe horror de prioriteit heeft en laat zien wie werkelijk de controle heeft.

Een andere

Een andere is een van de schoonste voorbeelden van langzaam brandende angst in moderne anime. De anime uit 2012 van P.A. Works bewerkt het verhaal van Yukito Ayatsuji en bouwt horror op uit routinematige gebeurtenissen zoals mistige ochtenden en lege klaslokalen.

snel en woedend 9

De komst van de transferstudent Kōichi Sakakibara naar Yomiyama North lijkt onschuldig totdat vreemde dingen zich opstapelen als een vloek die niemand wil benoemen. Wat maakt Een andere verontrustend is de terughoudendheid tegenover bloederige beelden.

De anime zorgt ervoor dat eenvoudige gebeurtenissen, zoals een vallend voorwerp of een zoekgeraakte stoel, fataal aanvoelen. Hoewel het achterhalen van de waarheid belangrijk is, gaat het bij de anime meer om sfeer dan om het geven van antwoorden. In Een andere het feit dat alles in orde lijkt, is precies het probleem.

Geweld Jac

Geweld Jac is misschien wel een van de meest beruchte creaties van Go Nagai. Het is een post-apocalyptisch verhaal dat decennia later nog steeds schurend aanvoelt. Het verhaal brengt Jack in een woestenij die wordt geregeerd door bendes en kannibalen, waar overleven genadeloosheid vereist in plaats van echte heldenmoed.

Het geweld is grotesk en betreedt vaak misbruikgebied, maar toch schuilt er een vreemde fascinatie in de manier waarop de beschaving zich ontrafelt. Het voelt bijna als een satire die soms chaos laat zien omwille van de chaos.

Geweld Jac is niet voor kijkers die op zoek zijn naar troost. Het is in plaats daarvan een verhaal dat laat zien hoe verdorven mensen kunnen zijn en hoe belangrijk het is om terughoudendheid te bewaren in zo’n kwetsbare wereld.

Guardians of the Galaxy deel 3 speelduur

Parasiet: De Maxim

Parasiet: De Maxim is niet de eerste waarin body horror centraal staat, maar de anime maakt er een vreemd persoonlijk verhaal van. Gebaseerd op de manga van Hitoshi Iwaaki en geanimeerd door Madhouse deze anime volgt Shinichi Izumi, een tiener wiens rechterhand de thuisbasis wordt van een pratende parasiet genaamd Migi.

Hij probeert niet langer zijn nieuwe realiteit te overleven, maar staat centraal in een filosofische strijd over wat het betekent om mens te zijn. Parasiet vertrouwt niet op jump scares; in plaats daarvan beangstigt het de kijkers door te laten zien hoe Shinichi's empathie afneemt naarmate Migi's logica binnensijpelt.

Het is de mensheid tegen de coole buitenaardse logica. Het ene moment is het een normale middelbare schoolscène en het volgende moment wordt er iemand uiteengereten.