Timothée Chalamet en Josh Safdie vonden het originele einde van Marty Supreme misschien geweldig, maar het is maar goed dat het is geschrapt

Het volgende bevat spoilers voor Marty Supreme Marty Supreme had bijna een ander einde dat een zwakkere algehele beat zou zijn geweest. Marty Supreme volgt de pogingen van Marty Mauser om de eerste tafeltennisster in de Verenigde Staten te worden met een hardnekkig gevoel van vastberadenheid dat uiteindelijk heel wat chaos veroorzaakt voor iedereen in zijn omgeving.

Marty Supreme eindigt op een verrassend emotionele beat waarbij Marty overweldigd wordt door de aanblik van zijn pasgeboren zoon. Het is een sterk moment dat bijna werd gevolgd door een ander ritme dan een oudere Marty en zijn kleindochter. Het alternatieve einde was gepland maar uiteindelijk niet gefilmd - wat een vermomde zegen was, aangezien dat einde een zwakkere afsluiting van de film zou zijn geweest.

Het oorspronkelijke einde van Marty Supreme uitgelegd

In het oorspronkelijke concept van de film Marty Supreme zou zijn geëindigd met een tijdsprong naar de jaren tachtig. Dat blijkt uit interviews aan Variety en IndieWire door regisseur Josh Safdie en Timothée Chalamet De film zou oorspronkelijk eindigen met een flashforward naar de jaren tachtig een oudere Marty tijdens een Tears for Fears-concert naast zijn kleindochter.

De scène zou over de aftiteling heen hebben gespeeld waarbij de teksten een snaar raakten bij Marty en hem deden nadenken over zijn jeugdige ambitie en extreme drive. Volgens Chalamet werd de scène alleen verwijderd omdat de productie geen tijd meer had, ondanks dat de acteur zelfs het prothetische proces had doorlopen om hem in een ouder uitziende man te veranderen.

fall-out flesjes

Het is een interessant idee en weerspiegeld in de algemene thema's van de film. Het zou ook een nieuwe draai aan de conclusie van de film hebben gegeven, wat suggereert dat de sportkomedie van fouten uit de tijdsperiode werd overschaduwd door Marty's herinneringen en interpretatie van hoe de dingen zich afspeelden. Het sluit ook rechtstreeks aan bij Safdie's fusie van het tijdperk van de jaren vijftig met invloeden uit de jaren tachtig.

Het zou een unieke manier zijn geweest om te benadrukken hoe Marty's penseel met grootsheid bij hem bleef hangen, terwijl ook werd benadrukt dat zijn gezin in de toekomst een centraal onderdeel van zijn leven bleef. Het zou vond het ook onnodig gezien de rest van de film eromheen, en zou de kracht van de feitelijke conclusie van de film hebben ondermijnd.

Waarom het werkelijke einde van Marty Supreme beter is

Het einde van Marty Supreme is sterk genoeg zoals het is en zou veel te letterlijk hebben gevoeld voor de film die eraan voorafging. Door van de film een ​​reeks herinneringen te maken in plaats van actieve gebeurtenissen in Marty's leven zouden er nieuwe interpretatievragen zijn ontstaan ​​die afbreuk doen aan de chaos van de film.

De film werkt beter als een eenvoudige reeks gebeurtenissen wilde dominostenen die op onverwachte en verrassend brutale manieren op hun plaats vallen. Het eindigen met Marty's kleindochter zou ook veel vragen hebben opgeroepen, zoals hoe Marty binnen dertig jaar na de gebeurtenissen in de film al een kleindochter had kunnen hebben die oud genoeg was om hem naar een concert te slepen.

releasedatum avatar 3

Een deel van wat het einde maakt Marty Supreme zo effectief is de manier waarop hij uiteindelijk wordt gedwongen de confrontatie aan te gaan met iemand die hij net zo waardeert als hijzelf, en dat staat ver af van de egoïstische acties die de film kenmerken. Dat het einde de geboorte is, geeft ook de film weer een directe boekensteun aan zijn conceptie in de opening van de film.

Abonneer u op onze nieuwsbrief voor een diepere analyse van het einde van de film

Abonneer u op onze nieuwsbrief voor een diepere analyse van het einde van de film

Het geeft Marty's betraande blik naar zijn pasgeboren zoon ook een kracht die anders verloren zou zijn gegaan in een einde dat meer gericht is op een flashforward. Het laat een vleugje dubbelzinnigheid over Marty's toekomst achter in plaats van hem te laten zien met een kleindochter (wat natuurlijk impliceert dat hij de tussenliggende jaren een familieman bleef).

De songkeuze van 'Everybody Wants To Rule The World' past bij de toon en de atypische soundtrackkeuzes die een groot deel van de film scoren, maar de flashforward voelt onnodig. Het neemt ook afstand van de uitbarsting van adrenaline en actie die een groot deel van de film definieert. Marty Supreme Het einde van het boek had niet de zelfreflectie nodig die gepaard gaat met de flashforward.

schemering waar je naar kunt kijken

Marty werkt beter als een personage dat nooit achterom kijkt – wat iets betekent Heel anders als hij overweldigd is door de aanblik van zijn zoon. Marty Supreme is een betere film om het feitelijke einde te volgen in plaats van naar de toekomst te kijken, wat een botte nostalgie zou hebben toegevoegd aan een film die zonder dit beter werkt.