Het waargebeurde verhaal achter de drukke kamer uitgelegd

Het volgende artikel bevat beschrijvingen van geweld en seksueel geweld. De discretie van de lezer wordt geadviseerd.

De drukke kamer is een Apple TV -miniserie die in première ging in juni 2023 en is gebaseerd op een echt, ongelooflijk en psychologisch verontrustend verhaal. Gebaseerd op de non-fictieroman, De hoofden van Billy Milligan , De drukke kamer is een 10-delige serie met een all-star cast, waaronder Tom Holland, Amanda Seyfried, Emily Rossum, Sasha Lane, Will Chase en Lior Raz. De serie volgt Danny Sullivan (Holland), een onrustige jongeman die wordt gearresteerd voor zijn betrokkenheid bij een schietpartij in New York City uit 1979. Zijn verhaal wordt verteld via interviews met ondervrager Rya Goodwin (Seyfried).

Ondanks het betrokken talent, inclusief een indrukwekkende uitvoering van Tom Holland als Danny, De drukke kamer werd niet goed ontvangen door critici, en verdiende een 33% op Rotte tomaten . 10 afleveringen bleken net iets te lang te zijn voor sommige kijkers die het gevoel hadden dat de serie zijn wielen draaide. Toch was er genoeg interesse in de serie waaraan een vervolgseizoen De drukke kamer is overgebleven. Het waargebeurde verhaal dat De drukke kamer is gebaseerd op is fascinerend, en De fictieve versie laat een aantal interessante momenten weg in het leven van de echte Danny .

De drukke kamer Is Based On The True Story Of Billy Milligan

De serie is gebaseerd op de hoofden van Billy Milligan door Daniel Keyes

Zoals opgemerkt, De drukke kamer is gebaseerd op de roman uit 1981, De hoofden van Billy Milligan , door Daniel Keyes. De non-fictieroman vertelt het verhaal van de echte Billy Milligan, een Amerikaanse man geboren in Miami in 1955 (via TheColumbusdispatch ). Nadat Billy's vader stierf, bewoog zijn moeder hem van staat naar staat voordat hij zich uiteindelijk vestigde in Lancaster, Ohio. Het boek gebaseerd op zijn leven, het is belangrijk op te merken, is geen volledig feitelijk verhaal, dat vaak wordt omschreven als een non-fictieroman. Keyes schreef zijn boek op basis van interviews met Billy en maakte een bijzonder sympathiek portret (via Slashfilm ).

hoeveel seizoenen van 1923 zijn er?

Daniel Keyes schreef ook Bloemen voor Algernon .

In 1977 werd de 22-jarige Billy Milligan gearresteerd en beschuldigd van het ontvoeren, beroven en verkrachten van drie vrouwen in de buurt van de campus van de Ohio State University (via Tijd ). The attacks were said to have taken place between October 14 and October 26 (via TheColumbusdispatch ). That same year, Milligan had been in prison for robbery, and he had previously been convicted of rape by that point. After Milligan was identified in a mugshot, he was brought in for a psychological evaluation.

De advocaten van Milligan argumenteerden met succes een krankzinnige verdediging

Billy Milligan kreeg de diagnose dissociatieve identiteitsstoornis

De drukke kamer episode 5: Young Danny behind a wall

avatar2

De psychologen merkten op dat Milligan tekenen vertoonde van dissociatieve identiteitsstoornis (deed) tijdens hun evaluatie. Milligan stond erop dat 'Ragen', een 23-jarige met een Slavisch accent, de vrouwen had beroofd, en 'Adalana', een 19-jarige lesbienne, was verantwoordelijk voor het verkrachten. De psychologen stelden uiteindelijk vast dat Milligan 10 persoonlijkheden had en hem officieel met de diagnose deden, voorheen meerdere persoonlijkheidsstoornis genoemd. Hij zou l Ater wordt gediagnosticeerd met 14 persoonlijkheden . Gedurende het ondervraging leerden de artsen uit Milligan, of van een van zijn persoonlijkheden, dat de moeder van Milligan in 1963 met Chalmer Milligan was getrouwd. Chalmer heeft volgens Milligan zijn stiefzoon seksueel en fysiek misbruikt.

In december 1978 werd Milligan vrijgesproken van zijn misdaden vanwege krankzinnigheid veroorzaakt door dissociatieve identiteitsstoornis.

Het was op dit punt, vastbesloten, dat de persoonlijkheid van Milligan begon te splinteren. Milligan had een moeilijk leven in zijn tienerjaren, die van de middelbare school werd verdreven, lid werd van de marine, en meer, die artsen wees als bewijs van zijn gesplitste persoonlijkheid. In december 1978 werd Milligan vrijgesproken van zijn misdaden vanwege krankzinnigheid veroorzaakt door dissociatieve identiteitsstoornis. Het was de eerste uitspraak in zijn soort en het resultaat is nog steeds gehuld in controverse.

Billy Milligan werd gestuurd naar door de staat gerunde psychiatrische ziekenhuizen

Milligan ontsnapte in 1986 aan een ziekenhuis

De drukke kamer: Is Tom Holland a serial killer

Na de uitspraak werd Milligan meerdere jaren geïnstitutionaliseerd in door de staat gerunde psychiatrische ziekenhuizen. Toen, op 4 juli 1986, vluchtte hij uit het Central Ohio Psychiatric Hospital en verscheen hij opnieuw in Bellingham, Washington, onder het alias Christopher Carr. Hij verliet zelfs videobanden op een Greyhound -busstation voor de media om te vinden, waarin hij klaagde over zijn behandeling in de psychiatrische voorzieningen. Milligan leefde met een man genaamd Michael Pierce Madden in Washington en in september 1986 werd Madden vermist (via Mashable ).

Thanksgiving-filmmoordenaar

Milligan werd enkele maanden later door de politie in Florida opgehaald. Hoewel hij de auto van Madden had verkocht en de handicapcontroles van Madden verzilverde, kon de politie niet voldoende bewijs bedenken om Milligan te beschuldigen van het vermoorden van Madden, dus werd Milligan teruggestuurd naar het psychiatrische ziekenhuis. Milligan werd in 1988 ontslagen nadat psychiaters hadden vastgesteld dat zijn meerdere persoonlijkheden waren versmolten tot één, onschadelijke persoon, dankzij therapie. Vervolgens onderging hij eerder poliklinische mentale behandeling Hij werd in augustus 1991 vrijgelaten uit alle toezicht van de staat .

Later, na De hoofden van Billy Milligan Kwam uit, de staat Ohio klaagde hem aan voor royalty's om het geld dat aan zijn behandeling is besteed, terug te betalen.

Na 1991 verdween Milligan min of meer, met zijn naam slechts zelden in het nieuws. In 1996 verklaarde een Californische rechter hem niet in staat om zijn eigen zaken af ​​te handelen. Later, na De hoofden van Billy Milligan Kwam uit, de staat Ohio klaagde hem aan voor royalty's om het geld dat aan zijn behandeling is besteed, terug te betalen.

Heeft Billy Milligan zijn veranderingen schildert? Danny's tekeningen in de drukke kamer zijn geïnspireerd door echte portretten

De drukke kamer shows Danny Sullivan painting portraits of people in his life, a skill shared by the man that inspired the series, Billy Milligan.

Milligan verklaarde faillissement in San Diego, maar kwam er in 2000 uit, maar toen werd hij al een tijdje niet gehoord. In 2015 werd onthuld dat Milligan was overleden aan kanker in een ziekenhuis in Columbus, Ohio. Hij was 59 en woonde al minstens vijf jaar bij zijn zus Kathy (via Latimes ).

Alles wat de drukke kamer verandert over het verhaal van Billy Milligan

De drukke kamer Introduces Fictional Characters

De drukke kamer

Terwijl De drukke kamer is geen één-op-één recreatie van De Billy Milligan Verhaal, het is duidelijk dat de miniserie inspiratie is van de echte persoon, zelfs als zijn naam is gewijzigd in Danny Sullivan. Ten eerste is er geen Rya Goodwin -personage, gespeeld door Seyfried, in het echte Billy Milligan -verhaal. Onderzoekers hebben interviews gehouden met Milligan , maar er was niemand die het hun missie maakte om een ​​man te redden waarvan ze geloofden dat die onschuldig was over een gevoel van moraliteit.

wanneer is duin 3

De drukke kamer Bevat ook een personage genaamd Annabelle Stone (Emma Laird) die dient als een kern, gelukkige herinnering voor Danny. Wat het echte verhaal betreft, er is niemand uit het verleden van Milligan zoals Annabelle, hoewel het mogelijk is dat hij een echte relatie had met een schoolvriend toen hij jonger was.

Net als het boek waarop het is gebaseerd, De drukke kamer schetst een uitzonderlijk positief beeld van de beschuldigde man in het midden . Het kan heel goed waar zijn dat Danny in De drukke kamer En Billy Milligan in het echte leven, waren evenveel slachtoffers van Did als anderen, maar het is ook van cruciaal belang om te onthouden dat echte mensen gewond raakten. Hun verhalen zijn over het algemeen niet de focus van fictieve hervertellingen of de ware geschiedenis, maar als het gaat om het overwegen van wat echt is en wat niet is, kan het niet worden ontkend dat mensen schade hebben genomen.